ยีนก่อมะเร็งเหล่านี้เป็นยีนที่ก่อให้เกิดมะเร็งเมื่อกลายพันธุ์ มีส่วนรับผิดชอบต่อหนึ่งในสี่ของมะเร็งในมนุษย์ทั้งหมด รวมถึงเนื้องอกสามประเภทที่มีอัตราการเสียชีวิตสูงสุด ได้แก่ มะเร็งต่อมน้ำเหลืองในปอด มะเร็งลำไส้ใหญ่ และมะเร็งท่อน้ำดีในตับอ่อน แม้ว่าเนื้องอกของคราส จะถูกค้นพบโดยกลุ่มของมาริอาโน บาร์บาซิด แต่ยาตัวแรกที่ต่อต้านพวกมันคือโซโตราซิบ, แอมเจน
สิ่งสำคัญเท่ากับเหตุการณ์สำคัญนี้คือ Sotorasib ทำหน้าที่เฉพาะกับเนื้องอกที่มีการกลายพันธุ์หลายอย่างที่มีอยู่ในคราส ออนโคยีนและผลกระทบทางคลินิกของมันก็ถูกจำกัด นอกจากนี้ ผู้ป่วยที่รักษาด้วยยานี้จะเกิดการดื้อยาภายในเวลาไม่กี่เดือนของการรักษา นอกเหนือจากการพัฒนายาที่ต่อต้าน KRAS แล้ว หนึ่งในพื้นที่การวิจัยที่มีความเคลื่อนไหวมากที่สุดในขณะนี้พยายามที่จะระบุตัวยับยั้งโปรตีน เช่น RAF1 ซึ่งรับผิดชอบในการส่งสัญญาณคราส ออนโคยีนในเรื่องนี้ ห้องทดลองของ Mariano Barbacid โดยใช้แบบจำลองเมาส์ดัดแปลงพันธุกรรมที่สรุปมะเร็งปอดในมนุษย์อย่างเที่ยงตรง แสดงให้เห็นเมื่อสี่ปีที่แล้วว่าการกำจัดโปรตีน RAF1 ทำให้เกิดการถดถอยของเนื้องอกส่วนใหญ่โดยไม่มีผลกระทบที่เป็นพิษอย่างมีนัยสำคัญ